Η περιοχή της Αργιθέας

 Στην καρδιά των θεσσαλικών Αγράφων στην Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας βρίσκετε η περιοχή της   Αργιθέας η προέλευση του ονόματος δεν έχει σαφείς καταβολές και οι εικασίες είναι πολλές, με επικρατέστερη ότι προέρχεται από τις λέξεις «αργός» και «θέα» (μεγάλη θέα, απέραντη, λευκή). Η γλώσσα της περιοχής σε συντριπτικό ποσοστό έχει μείνει «καθαρή» μέσα στους αιώνες, κυρίως λόγω του ορεινού και δύσβατου εδάφους της, που αποτελούσε εμπόδιο των κατακτητών στις διάφορες φάσεις του παρελθόντος. 

Μακραίωνη είναι η ιστορία της περιοχής, με την παρουσία και την κατοίκησή της να αποδεικνύεται από ευρήματα ότι είναι συνεχής από τη νεολιθική εποχή. Στους ιστορικούς χρόνους, εδώ κατοικούσαν οι Αθαμάνες, ελληνικό φύλο, απόγονοι του Αθάμαντα, βασιλιά της Βοιωτίας και γαμπρού του Κάδμου. Η Αθαμανία άκμασε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους (4ος-1ος π.Χ. αιώνας). Αρχαίοι οικισμοί έχουν εντοπισθεί στις περιοχές των χωριών Βραγκιανά, Πετρίλο, Βλάσι, Ελληνικά (Μαρτέτζικο), Καρυά (Τριζόλο), Πετρωτό (Λιάσκοβο),Καταφύλλι και αλλού. Στην περιοχή Θερινού – Αργιθέας, στη θέση «Έλληνικά», βρίσκεται ίσως ο πιο αξιόλογος αρχαιολογικός χώρος, ο οποίος ταυτίζεται από αρκετούς ιστορικούς και περιηγητές με την αρχαία Αργιθέα. Η ιστορία της συνεχίζει στους βυζαντινούς χρόνους, όπου γνωστή είναι η στάση των Αγραφιωτών στο ζήτημα της Εικονομαχίας και μετέπειτα και συμβαδίζει με αυτή των Αγράφων. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στην περιοχή είχαν την έδρα τους Κλέφτες και Αρματολοί, με πιο γνωστούς τον Κατσαντώνη,τον Καραϊσκάκη, τον Μπουκουβάλα. Η Αργιθέα απελευθερώθηκε από τους Τούρκους μαζί με την υπόλοιπη Θεσσαλία το 1881.

Ο Δήμος Αργιθέας χωρίζεται σε τρεις δημοτικές ενότητες, Αργιθέας, Ανατολικής Αργιθέας και Αχελώου, οι οποίες με τη σειρά τους διαιρούνται σε κοινότητες.